Rentabiliteit
Rentabiliteit is een term die veel gebruikt wordt in de wereld van financiën en economie. Het geeft aan hoe winstgevend een bedrijf is in verhouding tot de ingezette middelen. Rentabiliteit wordt vaak gezien als een belangrijke indicator voor de gezondheid van een onderneming en de efficiëntie waarmee middelen worden ingezet om winst te genereren. In dit artikel leggen we uit wat rentabiliteit precies betekent, hoe je het kunt berekenen, wat een goede rentabiliteit is en wat de norm voor rentabiliteit is in verschillende sectoren.
Wat betekent de rentabiliteit?
Rentabiliteit verwijst naar de verhouding tussen het resultaat (winst) en het geïnvesteerde kapitaal of de kosten die een bedrijf maakt. Het geeft inzicht in de effectiviteit van een bedrijf om met de beschikbare middelen winst te genereren. Een hoge rentabiliteit betekent dat een bedrijf goed in staat is om winst te maken met een relatief lage investering, terwijl een lage rentabiliteit kan wijzen op inefficiëntie of een laag rendement op investeringen.
Rentabiliteit kan op verschillende manieren gemeten worden, afhankelijk van de context. Er zijn bijvoorbeeld verschillende soorten rentabiliteit, zoals de rentabiliteit van het eigen vermogen (ROE), de rentabiliteit van het totale vermogen (ROA), of de rentabiliteit op de omzet (ROS). Al deze varianten geven een specifiek aspect van de winstgevendheid van een bedrijf weer.
Hoe bereken je de rentabiliteit?
Rentabiliteit wordt vaak uitgedrukt als een percentage en kan op verschillende manieren worden berekend, afhankelijk van de soort rentabiliteit die je wilt meten. De meest gebruikte formules zijn:
1. Rentabiliteit van het eigen vermogen (ROE)
De rentabiliteit van het eigen vermogen meet hoeveel winst er wordt gegenereerd voor elke euro die door de eigenaren in het bedrijf is geïnvesteerd. De formule is:
ROE=Netto Winst : Eigen Vermogen×100
2. Rentabiliteit van het totale vermogen (ROA)
Deze maatstaf toont aan hoeveel winst er wordt gegenereerd per euro die in totaal in het bedrijf is geïnvesteerd, dus zowel eigen als vreemd vermogen. De formule is:
ROA=Netto Winst : Totaal Vermogen×100
3. Rentabiliteit op de omzet (ROS)
De rentabiliteit op de omzet geeft aan welk percentage van de omzet uiteindelijk als winst overblijft. Het is een maatstaf voor de efficiëntie van het bedrijf bij het genereren van winst uit de verkoop. De formule is:
ROS=Netto Winst : Omzet×100
Afhankelijk van de context van het bedrijf kun je de meest geschikte maatstaf voor rentabiliteit kiezen. Alle formules geven waardevolle inzichten in de financiële prestaties van een organisatie.
Wat is een goede rentabiliteit?
Wat als een “goede” rentabiliteit wordt beschouwd, hangt sterk af van de sector waarin een bedrijf opereert, de marktomstandigheden en de grootte van het bedrijf. Over het algemeen geldt dat een hogere rentabiliteit positief wordt gewaardeerd, omdat het aangeeft dat een bedrijf efficiënt is in het genereren van winst uit zijn middelen.
Rentabiliteit van het eigen vermogen (ROE): Een ROE van 10% of meer wordt vaak als goed beschouwd, hoewel dit sterk afhankelijk is van de sector. Een ROE onder de 5% kan een indicatie zijn van een laag rendement op de investeringen van de eigenaren.
Rentabiliteit van het totale vermogen (ROA): Een ROA van 5% tot 10% wordt als redelijk goed beschouwd. Hogere cijfers wijzen op een efficiënt gebruik van zowel eigen als vreemd vermogen.
Rentabiliteit op de omzet (ROS): Een ROS van 10% of meer wordt vaak als positief beschouwd, vooral in sectoren met hoge marges zoals technologie of gezondheidszorg. In sectoren met lagere marges, zoals de detailhandel, kan een ROS van 2-5% als normaal worden beschouwd.
Het is ook belangrijk om de rentabiliteit van een bedrijf te vergelijken met die van zijn concurrenten en de bredere sector om een goed oordeel te vellen.
Wat is de norm voor rentabiliteit?
De norm voor rentabiliteit verschilt per sector en per bedrijfstype. Er is geen uniforme standaard voor wat een “normale” rentabiliteit is, maar er zijn wel bepaalde benchmarks die bedrijven kunnen helpen om hun prestaties te evalueren.
Sectorvergelijking: Bedrijven in verschillende sectoren hebben vaak verschillende verwachtingen van rentabiliteit. Zo kan de technologie- of farmaceutische industrie hogere rentabiliteitscijfers hebben vanwege hogere marges, terwijl bedrijven in de detailhandel of de landbouwsector lagere rentabiliteit verwachten vanwege intensieve concurrentie en lage marges.
Economische omstandigheden: In tijden van economische groei kunnen bedrijven doorgaans hogere rentabiliteit realiseren door grotere vraag naar hun producten of diensten. In recessieperiodes kan de rentabiliteit lager uitvallen door een daling van de omzet.
Interne doelstellingen: Een bedrijf kan zijn eigen normen stellen op basis van historische prestaties of strategische doelen. Bijvoorbeeld, een bedrijf kan streven naar een ROE van 15% als doelstelling, gebaseerd op een groeistrategie of marktvergelijking.
Het is belangrijk dat bedrijven zich bewust zijn van hun sector en interne doelstellingen bij het evalueren van hun rentabiliteit. De norm kan dus sterk variëren, maar over het algemeen geldt dat een stijgende rentabiliteit vaak als positief wordt beschouwd.
Rentabiliteit bij Fortus
Bij Fortus ligt de nadruk op het creëren van waarde voor zowel investeerders als projectontwikkelaars. De rentabiliteit is een belangrijke indicator voor de effectiviteit van de investeringen die in vastgoedprojecten worden gedaan. Het team bij Fortus gebruikt verschillende financiële indicatoren om de rentabiliteit van projecten en investeringen te berekenen, zodat zowel risico’s als kansen goed in kaart worden gebracht. Door middel van zorgvuldige selectie van projecten en strikte financiële monitoring zorgt Fortus ervoor dat zowel investeerders als de organisatie zelf een optimaal rendement behalen.
Fortus hanteert een combinatie van een gedetailleerde evaluatie van de rentabiliteit van vastgoedprojecten, risicoanalyse en strategie om ervoor te zorgen dat de projecten zowel financieel als strategisch succesvol zijn. De financiering van projecten wordt gedaan met oog voor de rentabiliteit, waarbij zowel eigen als vreemd vermogen op een verantwoorde manier wordt ingezet.
Het gebruik van de rentabiliteit bij Fortus is een belangrijk onderdeel van het besluitvormingsproces bij investeringen en helpt zowel Fortus als haar partners om de rendementen te optimaliseren en risico’s te minimaliseren. Benieuwd naar de mogelijkheden voor jouw investering? Neem vandaag nog contact op met Fortus en ontdek hoe wij samen jouw rendement kunnen optimaliseren.
Ontvang vrijblijvend informatie over de mogelijkheden.
Begrippenlijst
- Aanbetaling
- Administratiekosten
- Administratieve Verplichtingen
- Automatische Inschrijving
- Commissie
- Consolidatie
- Contractvoorwaarden
- Co-investering
- Eigen Vermogenspositie
- Evaluatierapport
- Financiële Analyse
- Financiële Ratio’s
- Financiële Stabiliteit
- Flexibele Rentetarieven
- Garantstelling
- Geconsolideerde Jaarrekening
- Interne Rentabiliteit
- Jaarrekening
- Juridische Structuur
- Kosten-Batenanalyse
- Leningaflossing
- Leningbeheer
- Leningnemer
- Leningvoorwaarden
- Liquiditeitsbeheer
- Liquiditeitsratio
- Minimale Hoofdsom Financiering
- Netto Contante Waarde (NCW)
- Netto-Investering
- Nominale Waarde
- Ontwikkelingskosten
- Persoonlijke Borgstelling
- Reële Waarde
- Rentabiliteit
- Rentevoet
- Reservering
- Rendement
- Rendement op Investering (ROI)
- Rendementsverwachting
- Restwaarde
- Risicoanalyse
- Risicobeoordeling
- Risicomanagement
- Risicoverzekering
- Risicovergoeding
- Screening Leningaanvraag
- Screening Proces
- Screeningscriteria
- Securitisatie
- Sparringspartner
- Technische Due Diligence
- Termijnverlenging
- Toezichthouder
- Transparantie
- Transparantie in Financiering
- U-rendement
- Verkoopprognose
- Verkoopstrategie
- Verlengingsfee
- Werkingskosten
- Winstafdracht
- Winstmarge
- Winstvooruitzichten
- Woonbestemming
- Zelfstandig Vastgoedbeheer
- Zekerheden
- Zorgplicht
- Achtergestelde Lening
- All-in Kosten
- Alternatieve Financiering
- Arbitrage
- Arbitragefondsen
- Asset Management
- Beleggingsfonds
- Beleggingshorizon
- Beleggingsportefeuille
- Beleggingsstrategie
- Collateral
- Contante Lening
- Debiteurenbeheer
- Debiteurensaldo
- Dekking
- Derivaten
- Duurzame Obligaties
- Eigen Inbreng
- Eigen Vermogen
- Emissie
- Exitstrategie
- Externe Financiering
- Financiële Dekking
- Financiële Innovatie
- Financiële Leverage
- Flexibele Financiering
- Forfaitaire Financiering
- Groeifinanciering
- Groeikapitaal
- Herfinanciering
- Kredietbeoordeling
- Kredietfaciliteit
- Kredietwaardigheid
- Kredietvoorwaarden
- Korte Termijn Financiering
- Langlopende Leningen
- Liquiditeitsoverzicht
- Liquiditeitsplanning
- Loan to Cost (LTC)
- LTV (Loan to Value)
- Maximale Hoofdsom Financiering
- Marktanalyse
- Marktprijs
- Marktvolatiliteit
- Marktwaarde
- Obligatielening
- Overbruggingskrediet
- Projectfinanciering
- Renteafdekking
- Rentebaten
- Rentecompensatie
- Rentederivaten
- Rentemarge
- Rentetermijncontracten
- Rendementsverwachting
- Risicopremie
- Schuldpositie
- Schuldfinanciering
- Toegestane Schuld
- Toekomstige Kasstromen
- Verkoopstrategie
- Verplichte Eigen Vermogen
- Zelfgefinancierde Groei
- Zuivere Obligaties
- Aflossingskosten
- Aflossingsvrije Lening
- Afwaardering
- Bestemmingswijziging
- Betaalbaarheid
- Bodemwaarde
- Bouwkosten
- Bouwkrediet
- Bouwplanning
- Borgstelling
- Cashflow
- Cashflow Analyse
- Eigen Vermogenspositie
- Gebouwbeheer
- Gecontroleerd Bouwdepot
- Grondwaarde
- Herwaardering
- Hoofdsom
- Huurinkomsten
- Huurwaardekapitalisatie
- Hypotheek
- Inkomensverklaring
- Inkomstenprognose
- Investeringsplan
- Koopsom
- Leningbeheer
- Levensvatbaarheid
- Netto Contante Waarde (NCW)
- Netto-Investering
- Nominale Waarde
- Onrendabele Top
- Onvoorziene Kosten
- Passiva
- Portefeuillebeheer
- Preferente Aandelen
- Projectanalyse
- Projectbeheer
- Projectenveloppe
- Risicomanagement
- Screening Leningaanvraag
- Solvabiliteit
- Subsidie
- Verduurzaming
- Vastgoedbeheer
- Vastgoedbeleggingen
- Vastgoedcertificaten
- Vastgoedfinanciering
- Vastgoedfonds
- Vastgoedontwikkelaar
- Vastgoedportefeuille
- Vastgoedtransformatie
- Waardeontwikkeling
- Waardevermindering
- Waarborgfonds
- Wanbetalingsrisico
- Zekerheden
- Zekerheidsrecht
- Zelfstandig Vastgoedbeheer
- Aflossingsschema
- Afloopkosten
- Beheerskosten
- Certificaten van Aandelen
- Distributie
- Dividend
- Dividendbeleid
- Effecten
- Emissievoorwaarden
- Fortus Bridge Financieringen
- Fortus Control Progress Systeem (CPS)
- Fortus Score Card
- Herwaardering
- Indexfondsen
- Liquiditeitsratio
- Obligatielening
- Obligatiebeleggingsfonds
- Obligatiekoersen
- Obligatierente
- Opslag op Rente
- Overwaardering
- Pandfinanciering
- Rentederivaten
- Rentetermijncontracten
- Rendement
- Rendement op Investering (ROI)
- Rendementsverwachting
- Risicopremie
- Verhandelbaarheid
- Vervroegde Aflossing
- Zekerheidsrecht
- Zuivere Obligaties
- Marktanalyse
- Marktconforme Rente
- Marktkapitalisatie
- Marktprijs
- Marktsegmentatie
- Marktvolatiliteit
- Netto-Investering
- Nominale Waarde
- Overwaardering
- Risicoanalyse
- Risicobeoordeling
- Risicomanagement
- Risicoverzekering
- Risicovergoeding
- Volatiliteitsrisico
- Waardeontwikkeling
- Waardevermindering
- Wanbetalingsrisico
- Werkingskosten